Show me how you do it, and I am promise you I 'll run away with you...

Show me how you do it, and I am promise you I 'll run away with you...
Blankets, γνωστο και ως το πιο αγαπημενο μου graphic novel σε ολοκληρο τον κοσμο <3

Δευτέρα, Μαρτίου 26, 2007

*βαριεται να σκεφτει τιτλο*

Επιτελους,βρηκα χρονο κ πα να κανω καινουργιο ποστιδιο :ρ
Το πισακι μου βγαζει ναν σπαστικο θορυβο καθε φορα που το ανοιγω τις τελευταιες δυο μερες κ με ενευριζει γιαυτο μπαινω απο το λαπτοπ που με εκνευριζει ακομα πιο πολυ γιατι δε ξερω πως να απενεργοποιησω τον αυτοματο ορθογραφικο ελεγχο κ η μλκ μου υπογραμμιζει ολες τις λεξεις επειδη δε βαζω τονους :ρ
Επισης με νευριζει κ το ποντικι αφης γιατι δε μπορω να το χειριστω κ τοσοοοο καλα με το αριστερο.Θα μου πεις,γιαυτο υπαρχει το δεξι.Το δικο μου δεξι ομως,εχει τενοντιτιδα κ ποναει,ποναει,ποναειιιιιιι!Παιρνω κατι απαισεια,θεοπικρα χαπια τρεις φορες την ημερα και δε το πολυχρησιμοποιω γιατι θελει ξεκουραση κλπ,κ ελπιζω να γινει καλα οσο το δυνατον συντομοτερα. :(
Κατα τα αλλα,ολα κυλανε ομαλα.Τελειωσαν κ οι κοινωνικες υποχρεωσεις για αυτο το διαστημα(βλεπε παρτυ,βολτες με παλιους φιλους που χεις να δεις κατι χρονια κ δε σε πολυενδιαφερει πραγματικα τι κανουν,αλλα δε μπορεις να βρεις ευγενικη δικαιολογια για να αρνηθεις κλπ),εχουμε διευρυνει τον φιλικο κυκλο μας ακομα περισσοτερο(ηλεκτρονικο κ μη :ρ),πηγαινουμε πιο συχνα σινεμα με τον Γιωργο-τελευται ταινεια που δαμε ηταν το The Fountain,το οποιο κ αγαπησαμε βαθια,αλλα οχι τοσο οσο το ανεπαναληπτο Requiem-,εχω μαζεψει μια στοιβα απο σιντι που πρεπει να ακουσω,με προτεραιοτητα αυτο των Grinderman(το νεο project του Nick Cave για οποιον δε ξερει ποιοι ειναι) κ τελος εμαθα οτι θα παμε το Πασχα στο χωριο των απο πανω μας.Χμ,Χμ.Αυτο δε ξερω αν ναι απαραιτητα καλο,γιατι εχει απαισεια διαδρομη,κ
παντα ζαλιζομαι τρομερα,αλλα απο την αλλη,διακοπες στο χωριο σημαινει κουτσομπολιο κ αραγμα με τα παιδια μπροστα απο το τζακι κ βολτες στο ποταμι,κ αυτο δεν ναι ποτε βαρετο :ρ
Και ερχεται Πασχααααααααα,οποτε θα δω την Αγαθουλινα μου!Yeap!

Ξερεις πως με αγαπας:*

Πέμπτη, Μαρτίου 08, 2007

Ααααααααααααααααααργκ!

Αυτη τη στιγμη βρισκομαι σε μια κατασταση υστεριας.Το πρωι ημουν καλα.Το μεσημερι αρχισα να νιωθω κουρασμενη αλλα δεν εδωσα σημασια.Και ετσι πηγα στου Γιωργου που ηταν ωραια.Τπτ συγκλονιστικο,ειδαμε δυο επεισοδια απο μια σειρα και μετα αφοσιωθηκα στον Salvatore.Που μου ριξε κ μια γερη γρατζουνια οταν τον ζουληξα παραπανω απο οσο εβρισκε ευχαριστο.Τεσπα,το προσπερναω και αυτο,μωρο ναι ακομα,δε πειραζει.
Φευγω λοιπον απο κει και περπατωντας για το σπιτι μου διαπιστωνω δυο πραγματα:
α)οτι ζαλιζομουν πολυ,που το απεδωσα στο οτι εχω να φαω σωστα απο την Τριτη,σε συνδυασμο με την κουραση
β)οτι μαι ηλιθια,γιατι ενω ξερω οτι τα βραδια χει κρυο,στην κωλοπεριοχη που μενω,εγω οχιιιι,πηγα χωρις να παρω καμια ζακετα μαζι μου.Δε σκεφτηκα να παρω τουλαχιστον μαζι μου καμια μπλουζα του Γιωργου φευγοντας.
Σημειοτεον δεν χω χειροτερο απο το να κρυωνω.Σε κανεναν δεν αρεσει αλλα επειδη μενα δε μου συμβαινει κ τοσο συχνα(τον χειμωνα πχ κυκλοφορω συχνα πυκνα με να απλο μακρυμανικλο,ουτε ζακετες,ουτε πουλοβερ,ουτε τπτ) εκνευριζομαι παρα πολυ οταν τυχει.Σε συνδυασμο με ολα τα αλλα δεν ηθελε κ πολυ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ!Τα νευρα μου χουν σπασει,κοιμαμαι με το ζορι 4-5 ωρες την ημερα,δε προλαβαινω να κανω ΤΙΠΟΤΑ.(εκτος απο τα Σαββατα,για την ωρα)
Νταξει ισως υπερβαλλω λιγο,αλλα απο τη Δευτερα το απογευμα μεχρι κ σημερα το μονο που κανα ηταν να διαβαζω κ να ξαναδιαβαζω.Α και να πηγαινω στο φροντηστηριο.Και ουφ δε ξερω,νιωθω πολυ πιεσμενη.Και θελω να γκρινιαξω.Οσο πιο πολυ,τοσο πιο καλα
Τεσπα παω να κανω να ζεστο μπανιο μπας κ ηρεμησω.Και να πεσω να κοιμηθω,επιτελους

Υ/Γ:Τουλαχιστον βγηκαν οι 300 του λατρεμενου
Miller και ετσι φευγει απο τη λιστα μια ταινεια απο αυτες που μετραγαμε τις μερες για να τις δουμε :baby:

Y/Γ 2:Oποιος απορει ακομα ποιος ειναι ο Salvatore,προφανως δεν με χει πετυχει μσν την τελευταια βδομαδα.Γιατι αν το χε κανει θα ηξερε τον ερωτα μου για το νεαποκτηθησαντο γατι του Γιωργου.Που ναι κ πολυταλαντο,βεβαιως βεβαιως :ρ

Υ/Γ 3:Εχω μινιατουρα Corpse Bride.Της ιδιας της Νυφης παρακαλω.Ναι τελεια.Μπλε και σκελετωμενη,και φοραει το υπεροχο φορεμα και χει το γνωστο γουρλωμενο βλεμμα.Ναι το τελευταιο πραγμα που βλεπω καθε βραδυ προτου πεσω στο κρεβατι και αγκαλιασω τον Γκαρι.Την αγαπω βαθια και αμετακλητα.Και ας μην προοριζοταν για μενα εξαρχης :ρ Δε θα αφησω κανεναν να μουν την παρει(η να την κοιταξει παραπανω απο ενα ολοκληρο λεπτο,η να την πλησιασει υπερβολικα κοντα

η-θεος φυλαξει-να την αγγιξει.Ειναι δικη μου και μονο δικη μου και θα μας χωρισει ο θανατος.Ο δικος μου προφανως αφου αυτη ναι ηδη dead. :ρ

Ξερεις πως με αγαπας:*