Is it over or what???

Ακομα μια χρονια φτανει στο τελος της. Θυμαμαι το αντιστοιχο περσινο ποστ, για την ακριβεια θυμαμαι τις τελευταιες ωρες του 2009 και τις πρωτες μερες του 2010, οταν το μονο που με ενοιαζε απο την χρονια που μολις ειχε μπει ηταν στο τελος της να την θυμαμαι ως μια χρονια που γενικα τα οσα θα γινοντουσαν θα ειχαν καποια λογικη.
Και σημερα, την τελευταια μερα του 2010, απλα συνηδειτοποιω ποσο αισιοδοξη ημουν γιατι... Oh, well! Nothing makes sense to me :p Aλλα δε πειραζει, συνειδητοποιησα οτι ως ανθρωπος που λειτουργει κυριως με βαση το συναισθημα και οχι την λογικη, ποτε η ζωη μου δε θα καταφερει να μην ειναι γεματη απο περιεργες, αλλοκοτες, καταστασεις που μετα απο λιγο καιρο δε θα καταλαβαινω γιατι φερομουν ετσι οταν τις ζουσα ;ρ

Think of it long enough to make a memory.
Εχω την αισθηση οτι το 2010 διερκησε πολυ παραπανω απο 365 μερες. Πραγματικα, νομιζω οτι εγιναν τοσα πολλα πραγματα που οταν προσπαθω να τα σκεφτω ολα, απλα το μυαλο μου υπερφορτωνεται και αρνειται να συνεργαστει ;ρ
Και εγω πρεπει να διαλεξω τωρα υποτιθεται μονο 10? :/ Ποσο απειρως δυσκολο παιζει να ειναι αυτο? ;ρ Μμμ οκ, για να δουμε...

1. Childhood's friendships are always important. Οσο και αν εχουν αλλαξει πλεον οι προτεραιοτητες σας, παντα μπορεις να μιλας με απιστευτη ανεση για τα παντα σε καποιον που μεγαλωσατε μαζι. Και πραγματικα συγκινηθηκα οταν ειδα την Εφη, που στο μυαλο μου ειναι παντα το 5χρονο κοριτσακι με το οποιο παιζαμε στο δημοτικο, να βαφτιζει τον γιο της.
2. Για ενα αρκετα σημαντικο διαστημα στην αρχη του 2010 με ειχε πιασει μια τρομερη κριση εκνευρισμου με τον Παυλο και προσπαθουσα να σταματησω να του μιλαω. Και θεωρω απιστευτα σημαντικη την 10η Μαρτιου γιατι ηταν η μερα που αποφασισα οτι οχι, τελικα ειναι υπερβολικα αγαπημενος μου ανθρωπος ωστε να σταματησω να τον ανεχομαι ;ρ
3. 01/06/2010. Finally, after all that waiting! I won't write much about that, it's a way too personal moment. Just yours and mine :)
4. Τα γενεθλια της Αγαθας, που τα γιορτασαμε ξενυχτωντας στην παραλια κατω απο τα (ανυπαρκτα λογω του αθηναικου ουρανου) αστερια. Και καπως ετσι εσβησε ενας ακομα ευσεβης ποθος απο τα things to do μου ;ρ
5. Γενικα ηταν μια χρονια που δεθηκα περισσοτερο με καποιους ανθρωπους. Κυριως με την Ναταλια, αλλα και με την Κριστυ και τον Αλεκο. Και χαιρομαι για αυτο.
6. Μετα απο πολυ καιρο που ειχαμε μια επικοινωνια μονο χαρη στις γιορτες, τα Χριστουγεννα και τα γενεθλια μας, ξαναρχισα να κανω πολυ παρεα με την Αρριανα. Και περασα τις πιο ξεγνοιαστες, χαρουμενες και αστειες μερες των τελευταιων μηνων στην αγαπημενη Θεσσαλονικη οταν πηγα να την δω. Γνωρισα απιστευτα συμπαθητικους ανθρωπους, συναντησα και παλι τον Ανδρο, την Κοννι και τον Παλπινο, χορεψαμε στην μεση της Εγνατειας, πηγαμε σε ολα τα παρτυ που διοργανωνονταν στο Αριστοτελειο εκεινες τις μερες, καταπατησαμε τον νομο κλεβοντας γαλα απο τον Τζον, και γενικα θυμηθηκα γιατι λατρευω αυτην την πολη.
7. Το Comicdom, που τα τελευταια χρονια εχει καταφερει να εξασφαλισει μονιμη θεση σε αυτες τις λιστες ;ρ Γιατι καθε χρονια βλεπω γνωστους που μοιραζονται την αγαπη μου για τα comics, γιατι οτι αγοραζουμε εχει κ σκιτσακι απο τον εκαστοτε δημιουργο του και γιατι ο Τασος παντα μου δινει καποιο απ τα εξαφανισμενα πλεον comics της giganto :ρ
8. Καποια στιγμη κατα τη διαρκεια της καλοκαιρινης εξεταστικης ειχα παθει ολοκληρωτικο κρασαρισμα. Ειχα να βγω απο το σπιτι αρκετες μερες λογω διαβασματος, δε μπορουσα να φαω με τιποτα λογω της ζεστης, και φυσικα γκρινιαζα για ολα τα παραπανω. Και ο Γιωργος με αυτην την απιστευτη ηρεμια που εχει, και την βοηθεια μερικων επιτραπεζιων και σπιτικου παγωτου της μαμας του, με εκανε να τα ξεχασω ολα αυτα.
9. Ως φαν της σειρας, δε θα μπορουσα να μην θεωρω αλησμονητης σημασιας γεγονος το serial finale του Lost. It's the end of an era. Για πρωτη φορα μετα απο αρκετα χρονια δεν προσμενω το τελος Ιανουαριου ωστε να ξεκινησει ακομα ενας κυκλος επεισοδιων του και μου λειπει αυτο :/
10. Μια πραγματικα, πραγματικα, πραγματικα ωραια μερα ηταν στις 24 Νοεμβριου. Οταν τιποτα δε φαινοταν να πηγαινει καλα, ολοι (δηλαδη εγω, η Ιωαννα, η Ναταλια και ο Ηλιας) ειχαμε αγχος και στεναχωριομασταν για διαφορα θεματα και ομως εκεινη την ημερα, καθισμενοι στον κηπο του 6 D.O.G.S. δεν μπορουσαμε να σταματησουμε να μιλαμε. Και χωρις καποιον ιδιεταιρο λογο, απλα επειδη ημασταν μαζι και χαιρομασταν για αυτο <3

See You at the Movies.... Not ;p
Στο θεμα των ταινιων φετος εχω υποπεσει σε τεραστιο fail. Δεν βγηκαν αρκετες που να μου τραβηξουν το ενδιαφερον, δε πηγα καν στις Νυχτες Πρεμιερας, αλλα και αρκετες απο οσες βγηκαν και ηθελα να τις δω απλα δε καταφερα να τις παρακολουθησω. Και κυριως εβλεπα ταινιες προηγουμενων ετων. Οποτε αυτες που αγαπησα ηταν οι...

1. Wristcutter: A Love Story, τοσο ομορφο που το ερωτευτηκα αρκετα πριν τελειωσει.
2. Kick-Ass, γιατι ειναι αστειο, εξυπνο και γεματο αναφορες στην pop κουλτουρα.
3. Toy Story 3 γιατι καταφερε να με κανει να αισθανθω και παλι 6 χρονων.
4. Inception. Οταν το blockbuster αγαπησε την ποιοτητα
5. Mister Lonely. Τρομακτικα ομορφη.
6. The Kids Are Alright, η πιο feel good ταινια που ειδα φετος.
7. Nine. Ηταν η πρωτη ταινια που ειδα το 2010 στο cinema και απολαυσα το καθε δευτερολεπτο των τραγουδιων της.
8. Sherlock Holmes, το αγαπησα χωρις καποιο συγκεκριμενο λογο ;ρ
9. Blues Brothers, μονο κ μονο για το απιστευτο στυλ της ;ρ
10. Mister Nobody, γιατι ολοι περναμε τη φαση που ανησυχουμε για το αν καναμε σωστες επιλογες.

So yeah, we are ready for the shows!
Εκτος απο τις ταινιες, δε θελω να σκεφτομαι καν το ποσο λιγο ασχοληθηκα με cd :ρ Αλλα! Μπορει να μην εδωσα καθολου σημασια σε στουντιο, τυποποιημενες εκδοσεις των τραγουδιων (;ρ) αλλα τιμησα με το παραπανω τις συναυλιες ;ρ Ειδα διαφορους καλλιτεχνες με την ευγενικη χορηγια των ραδιοφωνικων σταθμων της πολης, αφου κερδιζαμε με την Αγαθα παντου προσκλησεις (νια νια ζηλεψτε ;ρ) κ καποιους τους πληρωσα κιολας, αμε ;ρ
Απολαυσαμε λοιπον και Δρογωση, και Ιωαννιδη, και Παυλιδη, και Μουζουρακη, και Κοτσιρα, και Πασχαλιδη και αρκετους ακομα, αλλα εγω απο ολα τα live που ειδα ξεχωρισα αυτα:

1. Subways. Για τις επομενες τρεις μερες ειχα ενα χαμογελο ζωγραφισμενο στο προσωπο μου.
2. Maraveyas Illegal. Απλα πιστευω οτι ειναι ο πιο χαρισματικος μουσικος επι σκηνης που εχω δει ποτε μου. Τρομερη ενεργεια και για εμενα προσωπικα ειναι εγγυημενο οτι θα περασω καλα στις εμφανισεις του.
3. Ο Δεληβοριας στο Metro. Γιατι ειναι ο Φοιβος, και τον αγαπω. Τοσο απλα.

Read, people, read!
Το μονο πραγμα που δε μπορει να με κατηγορησει κανενας, ειναι οτι δε διαβασα βιβλια φετος ;ρ

1. Box Office Poison, ενα graphic novel που πρεπει να διαβασουν ολοι οσοι αγαπουν τα comics
2. Trinkets, τα comics συναντουν τα διηγηματα και φτιαχνουν μαζι ενα απο τα αγαπημενα μου βιβλια για φετος.
3. A Long Way Down, απλα μου θυμισε γιατι θεωρω τοσο ταλαντουχο τον Honbry
4. Last Chance Saloon, γιατι το εχω δηλωσει, η Keyes ειναι μια απο τις ενοχες απολαυσεις μου ;ρ
5. Freedom του Jonathan Franzen. Δε θα πω τιποτα, διαβαστε το για να κρινετε μονοι σας.

Γενικα δεν ηθελα να το γραψω αυτο το ποστ. Το εκανα κυριως για χαρη της παραδοσης του μπλοκιδιου, και του Παυλου, του Αλεξη και της Μελινας που τους αρεσει να τα διαβαζουν ;ρ
Απλα δε θεωρω οτι τελειωνει μια χρονια. Ισως γιατι τις τελευταιες μερες βρισκομαστε ετσι και αλλιως σε διαρκη φαση αλλαγων. Απλα σκεφτομαι πως ξεκινησε αυτη η χρονια και πως τελειωνει και με εντυπωσιαζει το ποσο διαφορετικα ειναι τα πραγματα, κυριως στις σχεσεις μου με τους αλλους. Και με το οτι δεν μπορω να ειμαι σιγουρη για το τι θα γινει αυριο. Ποτε δε μπορεις να εισαι φυσικα, αλλα ποτε δεν εχω ξανανιωσει τοσο αβεβαιη για το μελλον. Και οσο περιεργο και αν ακουγεται αυτο, δε με τρομαζει. Χρειαζομαι μια μεταβαση σε κατι νεο, ολοι την χρειαζομαστε.

Οποτε 2011, ελα. Δε φοβαμαι το τι θα συμβει γιατι ξερω πως οτι και να γινει θα το ξεπερασουμε. Στηριζοντας ο ενας τον αλλον. Οπως και τωρα δηλαδη :)

Σσσσσ.....Ακου.... Το λεει και ο Φοιβος.






Ξερεις πως με αγαπας :*