Show me how you do it, and I am promise you I 'll run away with you...

Show me how you do it, and I am promise you I 'll run away with you...
Blankets, γνωστο και ως το πιο αγαπημενο μου graphic novel σε ολοκληρο τον κοσμο <3

Κυριακή, Οκτωβρίου 12, 2008

Wonderwall

Το εχω δηλωσει πολλες φορες, αγαπω τους φιλους μου. Ολους τους. Οι φιλοι- οχι τα ατομα με τα οποια κανεις παρεα και βγαινεις μαζι τους για εναν καφε μια φορα τον μηνα, αλλα οι φιλοι, αυτοι με τους οποιους μοιραζεσαι τα παντα- ειναι για μενα το ιδιο σημαντικοι με την οικογενεια μου. Κατα καποιο τροπο, μπορει και περισσοτερο. Οχι οτι δεν αγαπω την οικογενεια μου...Αλλα την αγαπω γιατι ακριβως ειναι η οικογενεια μου. Ενω τους φιλους μου τους αγαπω γιατι τους διαλεξα εγω. Μονη μου θελησα να τους αφησω να μπουν στη ζωη μου και να την επηρεασσουν ο καθενας με τον τροπο του. Κατα καιρους εχω γραψει καταχωρησεις που κατα καποιον ηταν αδφιερωμενες σε καποιους απο αυτους αλλα δεν ειχε τυχει να γραψω για δυο ατομα που νιωθω πολυ κοντα μου. Εχμ, αποφασισα λοιπον να το αλλαξω αυτο.

Η Εμμα... Well, τι να πω για αυτην την κοπελα. Ειναι τοσο γλυκεια και τοσο καλη! Απο τα ατομα που σε κανουν και χαμογελας και μονο που τα βλεπεις. Την γνωρισα στο λυκειο και αρχικα δε καναμε πολυ παρεα. Την συμπαθησα βεβαια απο την πρωτη στιγμη που μιλησαμε, ειναι πρακτικα δυσκολο να ΜΗΝ την συμπαθησεις... Μετα με το προγραμμα ανταλλαγης στην Ιταλια, αρχισαμε να κανουμε πολυ παρεα. Και οσο περναγε ο καιρος εφευγε απο το σταδιο της παρεας, γινοταν ολο και πιο πολυ φιλη μου. Και τωρα πεντε χρονια μετα...Πφ, απλα δε μπορω να σκεφτω το οτι θα ερθει καποια μερα που δε θα υπαρχει στη ζωη μου.Μπορω να σκεφτω απειρες στιγμες μαζι της. Οπως ολες αυτες τις φορες που καθομαστε σπιτι της και ακουμε μουσικη,που πηγαινουμε στα Village για ταινιες, οταν παμε για καφε και γελαμε με τις πιο απιστευτες βλακειες, οταν ειδαμε για πρωτη φορα το cello boy :ρ Μπορει να μην εχουμε τις ακριβως ιδιες αποψεις για πολλα θεματα και να την εκνευριζουν καποις συνηθειες μου- που μιλαω τοσο δυνατααααα, και που καμια φορα βριζω και που την πιεζω απο το πρωι μεχρι το βραδυ να δει καποιες ταινιες-αν κ αυτο το κανω για το καλο της :ρ- αλλα οσες φορες την εχω χρειαστει ηταν εκει. Διπλα μου. Και αυτο ειναι το πιο σημαντικο. Χμ, ελπιζω να ημουν κ εγω εκει για εκεινην... Ich liebe sie

O Παυλος.. Μετα απο ολο αυτο το δραμα και την περιοδο του λιγο ακομα κ θα κυρηξουμε νεο ψυχρο πολεμο, τελικα καταφεραμε να γινουμε πολυ καλοι φιλοι :ρ
Τον ξερω και αυτον πεντε ολοκληρα χρονια, απο οταν μικρο κ ανοητο (Και εγω ετσι ημουν αλλα τρια χρονια πιο μεγαλη οποτε το παιζω υπερανω :ρ) και στην αρχη μιλαγαμε πολυ. Μετα αρχισαμε να γραφουμε μαζι κατι ιστοριες. Μετα σταματησαμε να μιλαμε τοσο πολυ και λεγαμε κυριως για Free. Μετα κοντεψαμε να παρατησουμε την ιστορια τελειως γιατι μιλαγαμε πλεον σπανια.Αλλα εν τω μεταξυ τον ειχε κατασυμπαθησει η Αγαθη οποτε ξαναρχισαμε να μιλαμε . Συναντηθηκαμε στην Αθηνα για πρωτη φορα τον Ιανουαριο του 2007 και αποτε αρχισαμε να μιλαμε ακομα πιο πολυ. Περασαν οι μηνες, τελειωσε το Free, ξεκινησε το Byint, οι φορες που ανεβηκε ο Παυλού Αθηνα πολλαπλασιαστηκαν, ο καφες στα λατρεμενα Starbucks εγιναν πλεον και γιαυτον στανταρ ειδος βολτας-αφου δλδ πορωθηκε τοσο που αρχισε να σχολιαζει κ τους σερβιτορους με εμενα και την Αγαθη :ρ- και δε ξερω πως αλλα καποια στιγμη κατεληξα να τον θεωρω πολυ καλο φιλο μου. Βασικα αν εμενε Αθηνα παιζει να ηταν σαν τον μικρο αδερφο που παντα ηθελα να εχω κ δυστυχως δε καταφερα ποτε να αποκτησω :ρ Καθε φορα που βαριεμαι η δεν νιωθω πολυ καλα καθομαι και διαβαζω ιστορικα απο τις ατελειωτες χαζομαρες που λεμε στο μσν και γελαω μονη μου :ρ Αν και οι πιο γαματες συζητησεις μας πρεπει να παραδεχτω πως εχουν γινει απο το τηλεφωνο :ρ Και παρολο που εχει ακομα αθλιο γουστο στην μουσικη (καλα, οχι απολυτα αθλιο γιατι του αρεσουν οι Nirvana και τελικα μου αρεσουν και εμενα αρκετα οι Radiohead :ρ) συνεχιζει να βλεπει απιστευτες ταινιες. Και μονο για αυτο δηλαδη θα αξιζε να κανει καποιος παρεα μαζι του :ρ Περιμενω με ανυπομονησια να ερθει του χρονου μονιμα Αthens, να εχω εναν ακομα ανθρωπο της προκοπης να βλεπουμε μαζι ταινιες :ρ Και να πηγαινουμε στα Starbucks να ενοχλουμε την Αλικη και τα υπολοιπα παιδια και να λεμε βλακειουλες απο κοντα πλεον ωστε να μη χρειαζεται να καταστρεψουμε ολα τα εγκεφαλικα μασ κυτταρα (η τουλαχιστον οσο διαθετουμε ακομα) απο την ακτινοβολια του κινητου :ρ



Ξερεις πως με αγαπας:*


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

reoublini mou gluko:D
youre the best!!!!!
hugs n kisses sweety! :)

Cardogram

Ανώνυμος είπε...

aaaax reaaaaa (L)(L)(L)
pragmatika mou eftiakses tin diathesi me auto to post
ki egw to skeftomouna suxna twra teleutaia oti an kai oute egw exw katalavei akrivws pws, exw kataliksei na se thewrw mesa stous 3 (k eidika twra teleutaia 2) kaluterous filous ever
stelnw kumata agapis:P

Rea είπε...

ωωωωωωωω αληθεια? τι καλαααααααααααα!
*χαζοχαιρεται μονη της*


@εμμαααααακιμου you are the best too!
:καρδουλες: λοβ γιου

dreamer... είπε...

χειμ καμιά αγκαλιά να έρθει κατά λάθος και από δω; λολ
παυλού είσαι ο παυλού, και αυτό τα λεει όλα...
εμμα, όντως είναι πρακτικά αδύνατο να σε αντιπαθήσει καπόιος..

Rea είπε...

ωωωω εσυ εχεις παντα οσες αγκαλιτσες θες απι μου. αποθεμα ολοκληρο :ρ