Show me how you do it, and I am promise you I 'll run away with you...

Show me how you do it, and I am promise you I 'll run away with you...
Blankets, γνωστο και ως το πιο αγαπημενο μου graphic novel σε ολοκληρο τον κοσμο <3

Κυριακή, Μαρτίου 22, 2009

We’re getting ready for the show

Σημερα ηταν μια πραγματικα πολυ ωραια μερα. Πηρα τηλεφωνο το μεσημεγι( χαχααααα, να και η γαλλικη προφορα :ρ) τον Παυλο για να τον χαιρετησω και καταληξαμε να μιλαμε ενα δυωρο σχεδον και οπως παντα λεγαμε απιστευτες χαζομαρες και γελαγαμε συνεχεια :ρ Πραγματικα ειναι απο τα ελαχιστα ατομα με τα οποια μπορουμε να γελοιοποιησουμε τελειως κατι που λεμε περιγραφοντας τις πιο αθλιες αντιδρασεις σε γεγονοντα/ καταστασεις κλπ, αλλα να το κανουμε με τοσο ωραιο τροπο που να χαιρομαστε για αυτο :ρ
Το απογευμα συναντηθηκα με την Αγαθα στα Starbucks και ηπιαμε σοκολατα τραβωντας φωτογραφιες, μιλωντας με την Βασιλικη και την Γιωτα και αναλυοντας την πολυπλοκη ζωη της Αγαθας :ρ Στη συνεχεια φυγαμε αφου χαιρετησαμε τα κοριτσια (η Βασιλικη κ η Μαρια απαιτησαν να τους φερω μαγνητακια απο την Γερμανια η εστω καρτ ποσταλ χαχαχααααααααα! Πετυχημενο αστειο :ρ Εχω ζησει ηδη την φρικτη ταλαιπωρια του να ψαχνω καρτ ποσταλ στην παλια πολη κ να μη βρισκω πουθενα :ρ) και συναντησαμε την Εμμα για να παμε στο Velvet Festival.
Συμπερασματα απο το Festival:
  1. To Bios ειναι ενα τραγικα ασχημο μαγαζι. Ελπιζω να μην χρειαστει να ξαναπαω.
  2. Το κρασι ενιοτε μπορει και να πειραξει. Δε ξερω γιατι αλλα ενω συνηθως δε νιωθω τιποτα, σημερα με ενα ποτηρι ημουν ετοιμη να χασω καθε ιχνος αναστολης :ρ
  3. Στην Ελλαδα ποτε δε τηρειται καποιο χρονικο προγραμμα, αφου οι συναυλιες αρχισαν με μια ωρα καθυστερηση.
Οσο περιμεναμε συνεχιζαμε να τραβαμε φωτογραφιες, η Αγαθα συνεχιζε εννοειται να σχολιαζει καθε νεο κ συμπαθητικο αγορι που υπηρχε στην αιθουσα, η Δημητρα (Ereth) απο το Χογκ ηρθε και μας μιλησε και πολυ χαρηκα που ηρθε τελικα στην συναυλια, και αγορασα και δυο αντιτυπα του Hopscotch, απο τα οποια το ενα προοριζεται για τον Παυλο.
Οταν αρχισαν οι συναυλιες, αρχισαμε να πηγαινουμε αργα αλλα σταθερα ολο και πιο μπροστα, ωσπου φθασαμε στην πρωτη σειρα. Χμ, οκ δε θα προσποιηθω οτι πηγα για να απολαυσω το Festival, για τους Fingers πηγαμε οποτε μπορω να ομολογησω οτι τα δυο προηγουμενα συγκροτηματα δε μου αρεσαν. Η τραγουδιστρια των Phoenix Catscratch αν και ειχε εφιαλτικη εμφανιση ειχε πολυ ωραια φωνη, αντιθετα με τον τραγουδιστη/drummer-ξερω να χτυπαω μονο μια νοτα στα drums- τους που ηταν απλα τραγικος. Παντως γενικα ηταν συμπαθητικοι αν και δεν με ενθουσιασαν ιδιεταιρα. Φυσικα εννοειται οτι αυτο δε μας εμποδισε να χορευουμε με την Αγαθα και να φωναζουμε "Yeaaaaaah" και λοιπα χαρουμενα :ρ Οι Εxposed by Observers μου φανηκαν ακρως αντιπαθητικοι. Οχι μονο τα τραγουδια τους ηταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ο τραγουδιστης τους θεωρουσε εξυπνη ιδεα το να χτυπιεται στο πατωμα σαν επιληπτικος τη στιγμη μιας εντονης κρισης αλλα και να πηδαει σε καθε τραγουδι απο τη σκηνη μπροστα στο κοινο οπου και αρχιζε να σπρωχνει/τσαλαπαταει κοσμο. Περιττο να πω οτι η αντιπαθεια μου οφειλεται κυριως στο οτι χτυπησε και μενα αρκετες φορες. Στο τελος της εμφανισης του, μαλλον σκεφτηκε οτι οφειλε στους θαυμαστες του (?) ενα εντυπωσιακο φιναλε και πεταξε κατω ολες τις βασεις των μικροφωνων, και τα ιδια τα μικροφωνα. Η μια βαση επεσε πανω στα drums και παραλιγο να τα διαλυσει. Βασικα οκ αυτο δεν ηταν και τοσο μεγαλο προβλημα γιατι ο Σεραφειμ ειχε φυσικα τα δικα του drums, αλλα δυστυχως τα μικροφωνα δεν ειχαν την ιδια τυχη και τα φωνητικα του Δημητρη ακουγοντουσαν αρκετα πιο χαμηλα απο των προηγουμενων. Παρολα αυτα μου αρεσαν παρα πολυ, συνεχισαμε με την Αγαθη να χορευουμε και να τραγουδαμε σαν τρελες (αυτο θα γινοταν ετσι και αλλιως αφου ο χορος στα προηγουμενα συγκροτηματα ηταν απλα για προθερμανση, αλλα ενισχυθηκε η αποφαση μας υστερα απο συζητηση του Δημητρη πριν ανεβουν στην σκηνη που μας ελεγε να φωναζουμε και τιποτα για να φαινεται οτι εχουν κοινο :ρ Oh well, πως φαινεται οτι δε μας ξερει καθολου καλα :ρ), βγαλαμε με την Εμμα φωτογραφιες τα παιδια (καθως κ κατι video που ειναι καπως αποτυχημενα γιατι παραλληλα με τον Δημητρη ακουγομαι και γω να ουρλιαζω παραφωνα τους στιχους :ρ) και γενικα περασαμε πολυ ωραια. Εγω θα καθομουν ευχαριστως και αλλο αλλα επειδη η Αγαθη βιαζοταν φυγαμε μολις τελειωσαν τα παιδια. Αν κ θιχτηκε στο τελος, γω συνεζιζω να αγαπω κ να στηριζω F. C. :P Ε, και μετα γυρισαμε σπιτι και αφου περασα τις φωτογραφιες στο pc αρχισα να τις μοιραζω σε κοσμο :ρ
Αλλα επειδη ως γνωστον σε λιγες ωρες φευγω για Γερμανια και δεν εχω μαζεψει ακομα τιποτα απο ρουχα/βιβλια/cd/dvd που θα παρω μαζι μου, νομιζω οτι ηρθε η ωρα να πατησω το Send και να αρχισω να ψαχνω την ντουλαπα μου για να βρω ζεστα ρουχα :ρ
Και θα το παραδεχτω, θα μου λειψετε οσο θα ειμαι στην αλλη πατριδα :ρ Αλλα well, οχι τοσο ωστε να μη χαιρομαι που φευγω :ρ
Take care,

Ξερεις πως με αγαπας:*

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ε καλα οχι που δν θα περνουσατε τρομερα σε συναυλια των FC.. :P νταξ δν ειναι κ SvO αλλα κατι κανουν! ελπιζω να περνας τελεια στη γερμανια.. :D