When every single day will never feel the same, a single minute can't be wasted

Αυτος ο στιχος ειναι απο τους πιο αληθινους που εχω ακουσει τα τελυταια χρονια.
Μια συνηθισμενη μερα οι περισσοτεροι απο εμας δουλευουμε, αγχωνομαστε, εκνευριζομαστε, μιλαμε βιαστικα με τους φιλους μας, περναμε απειρες ωρες ακινητοποιημενοι σε ενα αμαξι/λεωφορειο/ whatever, σχεδιαζουμε το ιδανικο μελλον. Και με καποιον τροπο ξεχασαμε πως ειναι να ζει κανεις το τωρα.
Ειναι δυσκολο αραγε αυτο? Η μηπως η ζωη ειναι πολυ πιο ευκολη απο οτι νομιζουμε και απλα την δυσκολευουμε συνειδητα?
Θα στοιχηματιζα στο δευτερο. Ωωω ναι, δεν ειναι παντα ωραια η ζωη. Δεν ειναι καν δικαιη. Αλλα ειναι στο δικο μας χερι να την κανουμε καλυτερη. Το να συμβιβαζεσαι οσον αφορα τα ονειρα σου καμια φορα δεν ειναι αναγκαστικα αρνητικο. Τουλαχιστον οχι οταν οταν βλεπεις οτι αυτο που επιθυμεις ειναι εξωπραγματικο και οτι η προσπαθεια να το πετυχεις αποδεικνυεται υπερβολικα ψυχοφθορα.
Και ειναι πολυ ευκολο να βρει κανεις χαρα σε καθημερινα γεγονοντα.
Απλα ακου ενα τραγουδι που σου αρεσει. Περνα χρονο με τα ατομα που αγαπας. Αληθινο χρονο, οχι με ανοητες συζητησεις στο msn or something. Δεν ειναι καν αναγκη να μιλησετε βασικα- μερικες φορες η σιωπη εχει περισσοτερα να πει απο ασκοπες φλυαριες. Αφιερωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου για να κανεις κατι που σε ευχαριστει. Διαβασε ενα αστειο βιβλιο που θα σε κανει να χαμογελας ακομα και ωρες αφου θα το εχεις τελειωσει.
Η ευτυχια κρυβεται σε απλες στιγμες. Για αυτο προσπαθησε να τις ζησεις. Να τις ζησεις πραγματικα.

Top 5 Ασχολιες που με κανουν παντα ευτυχισμενη:

1. Το να βρισκομαι μαζι με τους φιλους μου. Γιατι τους αγαπω. Και οταν αγαπας καποιον χαιρεσαι και μονο που τον βλεπεις.
2. Το να περπαταω στη βροχη. Ναι, ακουγεται λιγο τρελο αλλα επισης ειναι απιστευτα απελευθερωτικο.
3. Το να ακουω κλασσικη μουσικη ξαπλωμενη στο κρεβατι μου και να μην σκεφτομαι τιποτα απολυτως. Η απολυτη ηρεμια.
4. Το να κοιταω τον γεματο αστερια νυχτερινο ουρανο. Απλα μαγευτικο θεαμα.
5. Η ενασχοληση με την Τεχνη, σε ολες τις μορφες. Λατρευω το ιδιο το να περνω μερος σε μια θεατρικη παρασταση, το να διαβαζω ενα ειλικρινες ποιημα, το να ακουω ενα ωραιο τραγουδι. το να γραφω εγω μια ιστορια, το να παρακολουθω μια εξυπνη ταινια, το να θαυμαζω εναν πινακα... Η τεχνη ειναι μορφη εκφρασης συναισθηματων και πως μπορει καποιος να μην νιωθει χαρουμενος οταν ασχολειται μαζι της???

P.S.. Πιστευω σε εσενα. Αν σταματησεις να φοβασαι και παραδεχθεις οτι μπορει να μην εισαι τελειος αλλα εισαι αληθινος, τοτε ολα θα γινουν πολυ πιο ευκολα. Και αν οχι... Oh well. Δεν υπαρχει τετοια περιπτωση οποτε μην σκεφτεσαι αρνητικα.
P.S 2. Ωωω ναι, το ξερω δε το θες αλλα σου βγαινει αυθορμητα. Οκ λοιπον τοτε το μονο που εχεις να θυμασαι οποτε εμφανιζονται αυτες οι αρνητικες σκεψεις ειναι οτι εχω παντα αποθεμα αγκαλιων και χρονου για φιλοσοφικες συζητησεις.

Ξερεις πως με αγαπας:*